O Powiecie

Liczba odwiedzających: 16940

Obszar i przełożenie:

Powiat grójecki położony jest na pograniczu Wysoczyzny Rawskiej i Równiny Warszawskiej (Nizina Mazowiecka), 45 km na południe od Warszawy. Obszar powiatu stanowią niziny z dużymi deniwelacjami terenu. Powiat zajmuje powierzchnię 1268,82 km2liczba ludności wynosi ogółem 98,6 tys. osób. Powiat grójecki graniczy z powiatami: białobrzeskim, kozienickim, garwolińskim, otwockim, piaseczyńskim, pruszkowskim, grodziskim, żyrardowskim, tomaszowskim, rawskim, opoczyńskim i przysuskim. Naturalne granice administracyjne wytyczają od wschodu rzeka Wisła, a od południa rzeka Pilica (pozostałe granice są granicami sztucznymi). Główną sieć wodną tworzy rzeka Pilica i Jeziorka wraz z dopływami. Powiat grójecki leży w malowniczej krainie największego w kraju i Europie zwartego rejonu sadowniczego. Dogodne położenie na przecięciu najważniejszych arterii drogowych i linii kolejowych naszego kraju sprawia, że powiat grójecki (podobnie jak całe województwo mazowieckie) posiada dobrze rozwiniętą sieć komunikacyjną. 

Historia:
Do połowy XIII w. Grójec pełnił nadrzędne funkcje w organizacji państwowej (np. gród kasztelański) i kościelnej (kolegiata). Pozycji nie utracił nawet po przeniesieniu ośrodka władzy do Czerska. Powiat grójecki zawsze obejmował znaczną cześć dawnej Ziemi Czerskiej, terenu niezwykle ważnego dla historii Mazowsza. Od XIV w. aż do upadku Polski w końcu XVIII w. Grójec był siedzibą powiatu grójeckiego, wchodzącego w skład ziemi czerskiej, podobnie jak powiaty warecki, czerski i garwoliński (od XVI do XVII w. ziemia czerska należała do Województwa Mazowieckiego). Upadek Polski w końcu XVIII w. i zabory zdeterminowały dalsze dzieje lokalno-regionalnej społeczności Grójca. W sensie administracyjnym nowoczesny powiat grójecki powstał w 1867 jako część Guberni Warszawskiej (o powierzchni 979 km2 z 46.812 mieszkańcami). Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości - w dwudziestoleciu międzywojennym (1918-1939) powiat w chodził w skład województwa warszawskiego z czasów Rzeczypospolitej Szlacheckiej (o powierzchni 1699 km2 z 127.058 mieszkańcami). Podczas II wojny światowej powiat grójecki, w tych samych granicach, znalazł się w obrębie Generalnego Gubernatorstwa w dystrykcie warszawskim. Administracją powiatu kierował Starosta (Kreishauptman). 
 
W 1975 zlikwidowano w Polsce powiaty. Większość gmin byłego powiatu grójeckiego weszła w skład utworzonego wówczas województwa radomskiego. Wstępem do przywrócenia powiatów było powołanie w 1990 urzędów rejonowych. Urząd Rejonowy w Grójcu obejmował gminy: Belsk Duży, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto n. Pilicą, Pniewy, Promna i Warka. 1 stycznia 1999 r. po reformie administracyjnej, Grójec wszedł w skład województwa mazowieckiego z siedzibą w Warszawie. Obecnie powiat obejmuje Gminy: Belsk Duży, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto n. Pilicą, Pniewy i Warka.
 
Na ziemi grójeckiej swe siedziby miały znaczące rody, m.in. Lubomirscy, Prażmowscy i Kozietulscy. Pochodzi stąd wielu znanych twórców, m.in, Jędrzej Święcicki - pierwszy dziejopis Mazowsza (początek XVII w.), Piotr Skarga (zm. 1612) kaznodzieja królewski i pisarz religijno-polityczny, autor "Kazań Sejmowych" i "Żywotów Świętych", Adam Jarzębski (zm. ok.1649) - muzyk, architekt, poeta, Grzegorz Knapiusz (zm.1639) leksykograf, autor słownika polsko-łacinsko-greckiego, Adam Boniecki (zm. 1909) - autor i wydawca "Herbarza Polskiego". Ponadto z grójeckim związani byli m.in. Kazimierz Pułaski (zm. 1779) - bohater Polski i Stanów Zjednoczonch, Bazyli Walicki (zm. 1802) - wojewoda rawski, Piotr Wysocki (zm. 1874) - bohater nocy listopadowej 1830 r., Józef Wybicki - autor hymnu.